Wymiana drzwi wewnętrznych to zadanie, z którym trzeba się zmierzyć przy większym remoncie. Niezwykle ważny jest w tym przypadku dobór odpowiedniego modelu drzwi, ale również znajomość zasad ich montażu, w tym także kwestii związanych z ościeżnicami.
Drzwi są dostępne od ręki tylko w supermarketach budowlanych. Na drzwi składające się z różnych elementów dobranych z katalogu czeka się nawet kilka tygodni. Wcześniej przedstawiciel producenta dokładnie mierzy otwór, co gwarantuje, że będą pasować. Warto kupować drzwi łącznie z montażem. Podczas nieumiejętnego wstawiania łatwo je zniszczyć i utracić gwarancję. Ponadto produkt wraz z usługą montażu jest objęty niższym VAT-em.
Można wyróżnić kilka podstawowych odmian drzwi wewnętrznych, które, ze względu na swoje cechy charakterystyczne, znajdują zastosowanie w różnych przypadkach. Wśród nich znajdują się drzwi:
Kolor drzwi dobieramy najczęściej, kierując się barwą stolarki okiennej, lub dopasowujemy go do ścian i podłogi. Do wszystkich otworów warto wybrać drzwi z jednej linii stylistycznej. Najlepiej udać się do sklepu z wykazem stolarki lub planami domu, które pomogą nam określić liczbę potrzebnych drzwi lewych i prawych. Drzwi nazywamy lewymi, jeżeli przesuwając skrzydło do siebie, za klamkę łapiemy lewą ręką, a zawiasy znajdują się po lewej stronie. Jeśli zawiasy są po prawej stronie, a drzwi otwieramy prawą ręką, są to drzwi prawe. Drzwi mają najczęściej szerokość od 60 do 110 cm. Te szersze ze względu na ciężar skrzydła wymagają większej liczby zawiasów (trzech). Te o nietypowych wymiarach są wykonywane na zamówienie. Można też za dopłatą skrócić je lub zwęzić. Skrzydła oraz rama mają fabrycznie nawiercone otwory pod konkretne okucia. Jeżeli nie odpowiadają nam klamka lub zamek, możemy dokupić inne, zwracając uwagę na rozstaw między elementami zamka (wymiary mogą być różne).
Konstrukcja skrzydła. Jest nią zwykle rama z drewna klejonego lub MDF-u z wypełnieniem. W najtańszych modelach drzwi wypełnieniem jest to tektura charakteryzująca się niskim współczynnikiem izolacyjności akustycznej oraz podatnością na uszkodzenia. W drzwiach średniej klasy wypełnienie skrzydeł jest wzmacniane sklejką lub płytami pilśniowymi. W droższych wersjach wypełnieniem są warstwowe panele z płyt wiórowych lub drewno klejone warstwowo.
Jednymi z najbardziej popularnych są drzwi rozwierne, które pasują zarówno do blokowego mieszkania jak i do wnętrz domowych. Jak sama nazwa wskazuje, skrzydło tych drzwi jest rozwierane, to znaczy, że ulega obrotowi względem jednej ze ścian. Montaż drzwi wewnętrznych rozwiernych wymaga zagospodarowania wolnej przestrzeni w miejscu uchylenia skrzydła, aby drzwi nie zawadzały o żadne przedmioty i mogły się w pełni otworzyć. Kolejnym typem są drzwi drewniane dwuskrzydłowe. Zapewniają niezwykle szerokie otwarcie na pomieszczenie z nimi sąsiadujące ze względu na podwójne skrzydła (bardzo często przeszklone). Doskonale prezentują się w dużych wnętrzach, lecz wymagają zdecydowanie więcej wolnej przestrzeni, aby ich instalacja była możliwa. Montaż drzwi zewnętrznych oraz wewnętrznych dwuskrzydłowych pozwala na wbudowanie klamek po obydwu stronach skrzydeł, co pozwala na ich otwarcie z obydwu stron pomieszczeń sąsiadujących. Kolejnymi bardzo popularnymi modelami są drzwi przesuwne, których skrzydła osadzone są w pozycji pionowej na prowadnicy. Dzięki niej drzwi można otworzyć przesuwnie, bez konieczności ich uchylania co niejako wpływa na szerokość przejścia przez skrzydła. Ponieważ sam system otwierania drzwi pozwala na oszczędność wolnej przestrzeni w mieszkaniu, ich montaż polecany jest do mieszkań niewielkich i blokowych. Równie popularne są drzwi harmonijkowe, które otwierane są jak typowa harmonijka. Skrzydła drzwi harmonijkowych wykonane są z drewna bądź materiału drewnopodobnego, a każdy element / łączenie posiada osobną zawieszkę, pozwalającą na poruszanie łączeń w prowadnicach. Styl otwierania drzwi niejako przypomina drzwi przesuwne, ponieważ składane harmonijki usytuowane na prowadnicach, również nie wymagają zbyt wiele miejsca.
Montaż ościeżnicy jest uważany za jeden z najważniejszych i jednocześnie najbardziej skomplikowanych etapów wymiany drzwi. Można go podzielić na kilka zasadniczych części:
Drzwi do pomieszczeń wymagających wentylacji (łazienki, WC, pralni, garderoby i kuchni) muszą mieć otwory wentylacyjne lub podcięcie o wysokości 10- 30 mm umożliwiające przepływ powietrza. Poza tym, zgodnie z przepisami, drzwi do łazienki i WC powinny otwierać się na zewnątrz, by można je było łatwo wyważyć.
Regulowane ościeżnice to alternatywa dla ościeżnic stałych. Stosowane są przy montowaniu drzwi wewnątrz pomieszczenia, jak i drzwi zewnętrznych. Takie ościeżnice mają regulację, dzięki której możemy je dopasować do różnej grubości muru – w związku z tym ich regulacja jest uzależniona od naszych potrzeb. A możliwość montażu takiej futryny daje grubość muru od siedmiu i pół centymetra wzwyż. Niewątpliwą zaletą futryn regulowanych jest także łatwość ich montażu. To zadanie o wiele prostsze niż w przypadku ościeżnic stałych. Poza tym tego typu ościeżnica pozwoli na zamaskowanie wszelkich nierówności, dzięki czemu drzwi zyskają wysoką estetykę. Jest to szczególnie ważne, gdy na przykład podczas remontu wymieniamy stare futryny na nowe. Wtedy też – jeśli zastosujemy futrynę regulowaną – nie musimy poświęcać czasu na maskowanie niedoskonałości pozostałych po demontażu starej ościeżnicy. Nie są konieczne dodatkowe listwy ozdobne, które stosuje się na przykład w ościeżnicach stałych – robi się to po to, by zakryć miejsca łączenia się futryny ze ścianą. Co ważne, takie ościeżnice obejmują ścianę z obu stron – a to gwarantowany elegancki efekt wizualny.
Ościeżnice stałe – czyli tradycyjne – sprawdzą się tam, gdzie mur jest cieńszy niż siedem i pół centymetra. Warunkiem ich zastosowania są także dobrze wyrównane ściany. Gdy zdecydujemy się na zastosowane takich futryn przy nie do końca dobrze wyrównanych ścianach, będziemy musieli dodatkowo zamontować opaski maskujące, które zakryją miejsca połączeń. Wiąże się to z dodatkowymi kosztami oraz większym nakładem pracy. W związku tym również montaż ościeżnic tradycyjnych jest bardziej skomplikowany. Kolejną sytuacją, w której nie będziemy mogli sobie pozwolić na zastosowanie ościeżnicy regulowanej, jest taka, gdy otwór drzwiowy znajduje się blisko przeciwległej ściany. Ościeżnice stałe występują w dwóch standardowych wymiarach, które sprawdzą się przy murach o grubości sześciu i dziesięciu centymetrów – co bywa pewnym ograniczeniem. Trzeba również pamiętać o tym, że ościeżnice regulowane stanowią masywne obramowanie drzwi, dlatego zdadzą egzamin w przestronnych wnętrzach. W mniejszych mogą czasami zbyt dominować w aranżacji wnętrza.
Na montaż ościeżnicy regulowanej należy się zdecydować, gdy mamy już zrobione powierzchnie podłogowe i posadzki. To parę prostych kroków:
Dylatacje to celowo utworzone przerwy w elementach konstrukcyjnych, izolacyjnych, wykończeniowych, które dzielą ich płaszczyzny na strefy. Stanowią bufory dla naprężeń zachodzących w materiałach, by jedna płaszczyzna nie zniszczyła sąsiedniej, napierając na nią. Brak dylatacji powoduje, że nieznajdujące ujścia naprężenia doprowadzają do pęknięć i rys w podłogach lub odspajania się materiałów, z których wykonana jest posadzka. W podłogach, zarówno w środku budynku, jak i na zewnątrz, robi się dwa podstawowe rodzaje dylatacji – obwodowe i pośrednie. A w posadzkach z płytek mocowanych na klej – także spoiny dylatacyjne. Projektując je (powinien to zrobić architekt, projektant wnętrz albo wykonawca), trzeba uwzględnić przewidywane obciążenia, jakim będzie poddawana posadzka, jej kształt, budowę oraz stan podłoża.
Szczeliny dylatacyjne występują również w pionowym przekroju budowli. Są to tak zwane dylatacje konstrukcyjne, których zadaniem jest zapobieganie ruchom obiektu wywołanych przez czynniki termiczne. Poprawnie wykonana dylatacja budynku pozwala na swobodne kurczenie oraz rozkurczanie się materiałów budowlanych.
Dylatacja posadzki może być wykonana dwojako. Jest to mianowicie dylatacja obwodowa lub dylatacja pośrednia. Pierwsza z nich to dylatacja posadzki przy ścianie, schodach lub stopniach. Pozostaje ona zwykle niewypełniona, a jedynie przykryta listwami, panelami lub gresem. Druga natomiast może przebiegać po podłodze w innych miejscach, dzieląc pomieszczenie na mniejsze części.
Zarówno dylatacja posadzki betonowej, jak i dylatacja konstrukcyjna występują w różnych rodzajach. Wyróżniamy następujące szczeliny:
Tu wiele zależy od wybranego rodzaju materiału na posadzkę. Dylatacje obwodowe robi się w przypadku posadzek z drewna klejonego do podłoża, paneli układanych na sucho, bez trwałego łączenia z podłożem (tak zwana posadzka pływająca) i płytek ceramicznych, choć w przypadku tych ostatnich mówimy nie tyle o szczelinach, co spoinach dylatacyjnych, o czym piszemy dalej. Podczas mocowania desek lub klepek na klej wystarczy pozostawić na obwodzie szczelinę szerokości 1-2 cm. Nie trzeba jej niczym wypełniać, bo po przytwierdzeniu listew przyściennych i tak przestanie być widoczna. Wypełnienie jest potrzebne jedynie wtedy, gdy układamy posadzkę pływającą. Wówczas, podobnie jak podczas robienia podkładu podłogowego, przed montażem paneli przy ścianach umieszcza się pas taśmy piankowej.
Wykonanie dylatacji pośrednich w posadzce to zdecydowanie trudniejsze zadanie. Tu również wiele zależy od planowanego materiału. Jeśli wykonujesz podłogę z paneli, czyli posadzkę pływającą, jej powierzchni nie musisz dzielić dylatacjami pośrednimi, nawet mimo tego, że zdylatowany jest jastrych. Posadzka taka pracuje bowiem niezależnie od niego. Co innego, gdy panele mają się stykać z inną posadzką. Wtedy między posadzkami należy wstawić listwę dylatacyjną – prostą lub wygiętą, jeśli połączenie nie jest prostoliniowe.
To samo dotyczy drewnianych posadzek klejonych do podłoża, ale wykonanych z małych elementów – klepek, mozaiki, bruku drewnianego. Gdy podłoga ma być wykonana z klejonych do podłoża desek i jej wymiary przekraczają 20 m dla desek układanych wzdłuż, a szerokość jest większa niż 8 m, również konieczne jest wykonanie dylatacji pośrednich. Taką prostą szczelinę szerokości minimum 5 mm najlepiej wypełnić pasem korka lub zastosować wspomniane profile dylatacyjne.
Odgrywają one bardzo ważną rolę w podłogach ogrzewanych. Ich brak może spowodować nie tylko uszkodzenie materiału posadzkowego, ale także zniszczenie instalacji grzewczej. Dylatacje są konieczne w podgrzewanych podłogach o powierzchni większej niż 40 m2 lub wówczas, gdy jeden z jej wymiarów przekracza 8 m. Robi się je także między polami z ogrzewaniem podłogowym, a nieogrzewaną częścią podłogi, jak również między poszczególnymi polami ogrzewanej podłogi, jeśli są w niej wydzielone różne strefy o niezależnie regulowanej temperaturze. Dzięki takim dylatacjom w razie awarii będzie można naprawiać tylko wydzielone pole grzewcze posadzki. Podczas układania rur ogrzewania podłogowego dobrze jest zastosować systemowe profile dylatacyjne wstawiane w wyznaczonych pozycjach. Są to listwy z zębami, w których mocuje się pas pianki dylatacyjnej o wysokości 8-10 cm. Po ułożeniu wylewki pianka będzie z niej wystawać. Podczas układania płytek miejsce to wypełnia się materiałem trwale elastycznym.
Dylatacja posadzki w garażu lub dylatacja posadzki w drzwiach nie różnią się zbytnio od siebie. W obu przypadkach dobrze będzie, gdy wypełnimy szczelinę dylatacyjną! Czego można do tego użyć? Doskonała będzie:
Każda z powyżej przedstawionych propozycji świetnie sprawdzi się do wypełnienia dylatacji. Jej rozmiar powinien oscylować w okolicy 10-20 milimetrów (lub nieco więcej, jeśli używamy betonu na zewnątrz).
1. Szybki czas realizacji
Dłużący się remont to nie zawsze wina opóźnień fachowców. Materiały wykończeniowe potrzebują odpowiedniego czasu, żeby wyschnąć lub uzyskać odpowiednią trwałość. To naturalnie wydłuża prace. Z Walljee ten problem Was nie dotyczy. Konfiguracja maszyny zajmuje tylko kilka minut. Wydruk jest gotowy natychmiast, a pomieszczenie nie wymaga wietrzenia.
Przesunięcia, nadmiar kleju, krzywo ustawiony wzór, wybrzuszenia – każdy, kto chociaż raz kleił tapetę lub fototapetę, zna te problemy. Nie musicie się o nie martwić, jeśli wybierzecie druk Walljee. Technologia nie wymaga łączenia, wiercenia otworów czy klejenia – projekt zawsze wykonany jest niczym od linijki i to w wysokiej jakości (od 700dpi).
3. Nieograniczone możliwości druku
Walljee spełnia marzenia dotyczące personalizacji wnętrza. Dowolną grafikę naniesie dla Was łatwo i szybko. Powiedzcie tylko, o czym marzycie. Czy ma to być Wasze zdjęcie, ulubiony obraz, logo firmy, czy może cytat motywacyjny? Wybrana grafika może mieć do 4m wysokości i nieograniczoną szerokość. Dajcie się ponieść wyobraźni! Sami widzicie, podczas projektu tylko ona Was ogranicza.
Mankamenty na ścianach to nie tylko domena starego budownictwa. Mogą się zdarzyć także we wnętrzach niedawno odebranych od dewelopera. Dzięki Walljee nierówności, nie przekreślą Waszych marzeń o atrakcyjnym wnętrzu. Druk wykonywany jest nawet na nierównej powierzchni. Ściana nie wymaga też specjalnego przygotowania.
Walljee pozwoli Wam przeprowadzić błyskawiczną metamorfozę wnętrza. Po tym remoncie nie będziecie musieli sprzątać miesiącami. Praca maszyny jest bezpyłowa – przebiega bez kurzu. Nie musicie też wdychać nieprzyjemnych oparów. Druk nie niszczy ściany. Podczas kolejnego remontu nie musicie zdzierać ani szpachlować grafiki. Gdy obraz Wam się opatrzy, wystarczy go zamalować i stworzyć kolejny.
Druk wykonywany jest ekologiczną farbą. Tusz po wyschnięciu nie ma zapachu. Co ważne, nadruk jest trwały. Niezmywalne farby są odporne na działanie wody, detergentów i środków dezynfekujących. Możecie je wykorzystać w miejscach o wysokim standardzie sterylności, np.: w przychodni czy szpitalu.
12 lat – nawet przez tyle czasu nadruk pozostanie na Waszej ścianie w nienagannym stanie (w zamkniętym pomieszczeniu). Dzięki temu, że tusz utwardzony jest światłem UV, w suchych pomieszczeniach kolory nie bledną i nie rozmazują się. Wydruk jest ponadto odporny na kurz i zarysowania. Gdy pojawi się na nim zabrudzenie, możecie je łatwo zmyć. Na zewnątrz druk ma 2 lata gwarancji i utrzymuje się 5 lat po zabezpieczeniu.
8. Indywidualny i unikatowy projekt
Walljee spełni Wasze marzenia! Wydrukuje co chcecie i gdzie chcecie. Technologia pozwala wykonać nadruk na różnorodnych powierzchniach. Każdy projekt wykonywany jest w dużej jakości – min. 700dpi. Nadruk wygląda bardzo naturalnie i jest zawsze precyzyjny, gdyż nie wymaga ręcznych łączeń.
Drukarka Walljee jest uniwersalna. Ozdobi dopiero co wygładzone ściany, jak i te z wieloletnią historią. Co ważne, powierzchnia wydruku jest dowolna. Ozdobicie: ścianę, gips, tapetę, drewno, beton, cegłę, szkło, metal, plastik, ceramikę, kamień i klinkier.
Nowoczesne drzwi z ukrytą ościeżnicą dobrze wyglądają w towarzystwie niestandardowego cokołu wpuszczonego w tynk.
Cokół to stały element wnętrza, który trzeba dopasować do podłóg, drzwi, ścian i wbudowanych mebli. W najpopularniejszej i najbardziej ekonomicznej wersji jest to kilku-, kilkunastocentymetrowa listwa z odpornej na wilgoć płyty MDF przytwierdzona do otynkowanej ściany. Ma ona od 12 mm (w wersji slim) do 18 mm grubości. Taki cokół doskonale się sprawdza w przypadku tradycyjnych drzwi z ościeżnicą, która tworzy opaskę wokół otworu drzwiowego.
Gdy montuje się nowoczesne drzwi z ukrytą ościeżnicą, w otworze widoczne jest tylko skrzydło. Ościeżnica jest bowiem całkowicie schowana pod tynkiem, a skrzydło drzwiowe jest zlicowane z tynkiem, po wybranej stronie ściany, zależnie od efektu, na jakim nam zależy. Wtedy warto także dopasować do nich inny cokół. Można go zrobić z cieńszych elementów, na przykład z metalowego płaskownika, albo tradycyjną listwę cokołową ukryć w grubości tynku. Żeby uzyskać elegancki wygląd, a także nowoczesny minimalistyczny efekt, warto dążyć do tego, by miejsca styku skrzydła, ściany i listwy cokołowej tworzyły jedną płaszczyznę.
Aby zlicować cokół z tynkiem, na dole ściany powinno się pozostawić nieotynkowany pas muru. Można zadbać o to podczas tynkowania ściany i odcinając odpowiedni fragment deską, po prostu go nie tynkować, albo po otynkowaniu całej ściany skuć fragmenty tynku odpowiadające wysokością cokołowi. Ponieważ decyzje wnętrzarskie często zapadają dopiero po wykonaniu tynków, ten drugi sposób jest popularniejszy. Tak też się dzieje w przypadku mieszkań wykańczanych do stanu surowego przez dewelopera. Zlecenie przygotowania ścian bez fragmentów tynku jest niemożliwe. Tynk jest układany na całej ich powierzchni, za wyjątkiem ościeży w otworach drzwiowych. Gdy skuwa się tynk, trzeba dobrze wyznaczyć wysokość cokołu, uwzględniając grubość wszystkich warstw podłogowych.
Montaż drzwi ukrytych przebiega inaczej w ścianie murowanej i szkieletowej. W przypadku muru do mocowania wykorzystuje się specjalne kotwice, które dodawane są fabrycznie do drzwi. Następnie wolną przestrzeń wypełnia się pianą dwukomponentową. Samą ościeżnicę przykrywa się zaprawą tynkową, którą powinna być wzmocniona siatką. Jeżeli drzwi niewidoczne instaluje się w konstrukcji szkieletowej, ościeżnicę przykręca się wkrętami do systemowych stalowych profili drzwiowych i analogicznie jak w przypadku muru, uszczelnia pianą.
Wykończenie ukrytych drzwi następuje z wykorzystaniem odpowiednio sfazowanej płyty gipsowo-kartonowej, która zachodzi na boki ościeżnicy. Ważna jest również odpowiednia regulacja, która przebiega w trzech płaszczyznach. Jest to niezwykle ważny krok w montażu, ponieważ przekłada się na ogólny efekt niewidocznych drzwi. To zadanie wymaga znacznie większej precyzji niż w przypadku montażu tradycyjnej ościeżnicy. Pozostałe prace wykończeniowe uzależnione są od lokalizacji. Drzwi ukryte do łazienki można skutecznie wykończyć ceramiką. Dzięki wbudowanej ościeżnicy można dojść ich płaszczyzną prawie do samego skrzydła drzwi.
Jedną z największych zalet drzwi z ukrytą ościeżnicą jest ich dyskrecja. Z tego względu cieszą się dużą popularnością w łazienkach, garderobach oraz spiżarniach. Drzwi ukryte do garderoby można łatwo zamontować w ścianie z płyt gipsowo-kartonowych, przy pomocy których wydzielona została przestrzeń na to praktyczne pomieszczenie. Warto zaznaczyć, że mimo nowoczesnej technologii, cena drzwi z ukrytą ościeżnicą nie różni się znacząco od tradycyjnych rozwiązań. Tymczasem ukryte drzwi do spiżarni w kuchni to jeden z wiodących trendów wnętrzarskich w 2022 roku.
Drzwi z ukrytą ościeżnicą mają szerokie zastosowanie i skutecznie wpisują się w minimalistyczny wystrój. Dlatego warto rozważyć je podczas urządzania domu lub mieszkania. Być może ich popularność sprawi, że okażą się wiodącym trendem najbliższych lat.