Jakie są klasy ścieralności paneli?

Panele podłogowe są trwałą, ekonomiczną i efektowną alternatywą dla drewnianych parkietów. W ofertach handlowych znajdziemy wiele typów i modeli paneli, które można z łatwością dopasować do każdej aranżacji. Wybierając konkretne egzemplarze powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na ich klasę ścieralności. Jest to najważniejszy parametr, który decyduje o trwałości i odporności tego typu produktów.

Panele układa się szybko, a nawet bardzo szybko i często można to zrobić bez pomocy fachowców. Łatwo również dbać o nie i konserwować je. Największą trudność napotkamy zapewne przy wyborze ich rodzaju, koloru i faktury. Oferta jest bowiem bardzo bogata.

Jedną z najistotniejszych cech paneli jest ich ścieralność. Tanie panele będą bardziej podatne na niszczenie powierzchni, a droższe długo zachowają pierwotny wygląd. Panele poddaje się badaniom, żeby określić, w jakim stopniu są one odporne na ścieranie. Próbkę umieszcza się w maszynie, w której jest poddawana setki razy oddziaływaniu tarcz ściernych. To, po ilu obrotach maszyny Tabera panel zacznie tracić warstwę zabezpieczającą, decyduje o zakwalifikowaniu go do odpowiedniej grupy produktów oznaczonej symbolem AC i cyfrą od 1 do 5.

• AC1 – oznacza panele o bardzo niskiej odporności na ścieranie. Są to produkty o najmniejszej żywotności. Ze względu na małą odporność na ścieranie produkty o oznaczeniu AC1 nie są polecane do stosowania w normalnie użytkowanych pomieszczeniach mieszkalnych.
• AC2 – to panele o niskiej odporności na ścieranie. Można je bezpiecznie stosować jedynie w mało używanych pomieszczeniach, po których poruszamy się boso. Panele oznaczone symbolem AC2 bądź W2 przeważnie stosuje się w mało użytkowanych sypialniach.
• AC3 – oznaczenie paneli o dobrej odporności na ścieranie. Produkty o oznaczeniu AC3 lub W3 są bardzo chętnie wybierane do pomieszczeń mieszkalnych. Można je bez obaw stosować w kuchniach, pokojach oraz salonach. Zaleca się chodzenie w delikatnym obuwiu.
• AC4 – tym symbolem oznacza się panele o wysokiej odporności na ścieranie. Po konstrukcjach oznaczonych tym symbolem możemy poruszać się w twardym obuwiu. Jest to bardzo dobre rozwiązanie do stosowania w korytarzach, przedpokojach i często użytkowanych gabinetach. Panele o oznaczeniu AC4 są też chętnie wybierane do budynków użyteczności publicznej.
• AC5 – to panele o bardzo wysokiej odporności na ścieranie. Przeważnie stosuje się je do intensywnie użytkowanych budynków użyteczności publicznej. Ich stosowanie w pomieszczeniach mieszkalnych nie jest konieczne, bowiem produkty o oznaczeniu AC4 są już wystarczająco trwałe i odporne na intensywną eksploatację.

Drugim parametrem określanym dla paneli podłogowych jest klasa użyteczności. Zawsze jest to oznaczenie dwucyfrowe (z cyfr od 1 do 3). Na pierwszym miejscu stoi cyfra 2, jeśli panele są przeznaczone do domów mieszkalnych, 3 – do budynków użyteczności publicznej. Druga cyfra określa, jakie natężenie ruchu wytrzymają dane panele. Cyfra 1 oznacza najniższe, 2 – średnie, a 3 – najwyższe. Zatem panele oznaczone liczbą 21 nadają się do sypialni, liczbą 22 sprawdzą się w całym domu. Te o symbolu 23 wytrzymają największe natężenie ruchu w przedpokoju, korytarzu, holu, salonie wieloosobowej rodziny. Panele o oznaczeniach 31-33 są przeznaczone do obiektów użytkowych.

Z owych oznaczeń tworzy się 6 kategorii klas użyteczności, którymi są:

• 22 – panele dedykowane do mieszkań o małej intensywności ruchu (sypialnie, pokoje gościnne);
• 23 – panele do mieszkań o średniej intensywności ruchu (łazienki, gabinety);
• 24 – panele do mieszkań o dużej intensywności ruchu (kuchnie, ganki, salony);
• 32 – panele dedykowane do pomieszczeń użyteczności publicznej o małej intensywności ruchu;
• 33 – panele do pomieszczeń użyteczności publicznej o średniej intensywności ruchu;
• 34 – panele do pomieszczeń użyteczności publicznej o dużej intensywności ruchu;

W przypadku paneli drewnianych, znaczenie ma również twardość drew­na wierzchniej warstwy, mierzona w ska­li Brinella (BHN). Najtwardsze modele mają wierzch z drewna drzew egzotycznych (ja­toba, kempas, merbau – twardość wyraź­nie powyżej 4 BHN). W pomieszczeniach in­tensywnie użytkowanych sprawdzi się też dąb, orzech, jesion, grusza, grab (3-4 BHN). W sypialni z powodzeniem wystarczy olcha i brzoza (powyżej 2 BHN). Najmniej odpor­ne na uszkodzenia są wersje z wierzchnią warstwą z drzew iglastych: sosny, świerku, jodły (1,5-1,8 BHN).