Stropy drewniane nadają się do wszystkich rodzajów budynków; są lekkie i szybko się je buduje. Starannie wykonany i ładnie wykończony strop drewniany może dodać uroku wnętrzom.
Drewno to bardzo wdzięczne tworzywo! Wymaga jednak od wykonawcy ponadprzeciętnej staranności, dbałości o szczegóły i nieco szerszej wiedzy budowlanej niż tylko podstawowa – choćby znajomości ograniczeń drewna oraz nowoczesnych technologii. Gdy to wszystko zostanie połączone, drewno odwdzięczy się nam nie tylko wspaniałym wyglądem i urokiem naturalnego materiału, ale również trwałością i praktyczną użytecznością. Stropy drewniane są przede wszystkim znacznie – nawet kilkakrotnie – lżejsze od żelbetowych. Wykonuje się je z elementów na tyle lekkich, że można je ułożyć bez użycia dźwigu.
Możemy wyróżnić następujące rodzaje stropów:
1. Strop drewniany belkowy
Strop belkowy to rodzaj stropu drewnianego stosowanego najczęściej w domach murowanych lub drewnianych, wznoszonych metodą tradycyjną. Elementami nośnymi stropu mogą być belki z litego drewna albo prefabrykowane, na przykład z płyty OSB i drewna klejonego. Orientacyjne wymiary belek stropowych to: 20-40 cm wysokości, 8-20 cm szerokości i do 15 m długości. Rozstaw poszczególnych belek jest dość duży – waha się w granicach 60-150 cm. Dlatego poszycie stropu najczęściej wykonuje się z desek. Od spodu można zamontować sufit podwieszany, który osłoni elementy konstrukcyjne stropu. Można też zostawić konstrukcję odsłoniętą, co ma swoje walory dekoracyjne. Wszystkie elementy stropu drewnianego muszą być wówczas dokładniej wykonane. Jeśli zależy nam na widocznym belkowaniu sufitu warto zastosować lite drewno. Jeśli belki mają być zamknięte wewnątrz stropu, tańsze będą elementy prefabrykowane.
2. Strop drewniany żebrowy
Tę współczesną odmianę stropów drewnianych stosuje się przede wszystkim w domach wykonywanych w technologii lekkiego szkieletu drewnianego. Ich konstrukcja składa się z gęsto (przeważnie co 30-60 cm) rozmieszczonych żeber i poszycia. Żebra są wykonane z bali grubości 4-5 cm i wysokości dostosowanej do obciążeń i rozpiętości stropu (zwykle 20-28 cm). Wykonuje się je z drewna litego, drewna klejonego, a także z drewnianych, drewnopochodnych lub drewniano-stalowych dwuteowników. Ich długość dochodzi do 5 m. Żebra, czyli belki stropu, są wzajemnie usztywnione przewiązkami z desek lub skratowaniem z drewnianych łat albo taśm stalowych. Poszycie stropu, przyklejone i przybite od góry do żeber, wykonuje się ze sklejki, z płyt wiórowych zwykłych i OSB, rzadziej z desek. Od spodu konstrukcja osłonięta jest sufitem z płyt gipsowo-kartonowych, który nie tylko stanowi gotowe do malowania wykończenie stropu, ale także zwiększa jego odporność ogniową. Konstrukcja stropu wypełniona jest wełną mineralną, która zwiększa jego izolacyjność akustyczną i odporność ogniową (osłania belki stropowe przed dostępem ognia). Lekkie stropy drewniane są od tradycyjnych znacznie tańsze i łatwiejsze do wykonania, ale nie mają już takiego uroku – w budynku wyglądają jak zwykłe stropy płytowe.
3. Strop drewniany belkowo-żebrowy
Strop belkowo-żebrowy to rodzaj stropu drewnianego będący połączeniem stropu belkowego i stropu żebrowego. Elementami nośnymi stropu belkowo-żebrowego są belki i żebra, przy czym żebra opierają się na belkach lub mogą być do nich doczepione za pośrednictwem specjalnych metalowych wsporników. Rozpiętość tego stropu, podobnie jak belkowego, dochodzi do 15 m. Wbrew pozorom do jego budowy zużywa się mniej drewna. Koszt materiału jest więc niższy, ale za to robocizna jest droższa niż w przypadku stropów belkowych lub żebrowych.
Budowa stropu drewnianego:
Każdy strop drewniany składa się z belek nośnych i poszycia. Poszycie przenosi obciążenie użytkowe z podłogi na belki stropowe, które z kolei przenoszą je na elementy podpierające niższej kondygnacji – słupy i ściany. Czasem obciążenie z belek stropowych przenoszone jest całkowicie lub częściowo na inne belki (podciągi, dźwigary) i dopiero z nich na podpory. Takie najprostsze konstrukcje świetnie nadają się na stropy pod użytkowym poddaszem w domach letniskowych, gdzie można nie martwić się o ich akustykę. Deski podłogowe łączone na pióro i wpust są zamocowane do belek stropowych i spełniają tam równocześnie funkcję podłogi wyższej kondygnacji, poszycia konstrukcyjnego stropu oraz sufitu niższej kondygnacji. Belki z heblowanych kantówek rozstawione co 1 m będą mogły mieć rozpiętość między podporami od 4,5 do 6 m.
Zalety stropów drewnianych
Wady stropów drewnianych
Czy należy dociążyć strop drewniany?
Taki lekki strop, ważący zaledwie 35-40 kg/m2, świetnie przenosi obciążenia. Jego ugięcia mieszczą się w rozsądnych granicach, ale zazwyczaj ma bardzo dużą podatność na drgania – masa chodzącego po nim człowieka jest na tyle duża w stosunku do masy stropu, że normalnemu użytkowaniu towarzyszą drgania, które często bywają bardzo nieprzyjemne dla mieszkańców. Jest to mniej odczuwalne, gdy na stropie pojawia się więcej ciężkich elementów wyposażenia mieszkania: łóżko, stół, biurko, szafka z książkami. Aby uniknąć nieprzyjemnych drgań, strop drewniany trzeba zatem dociążyć.
Najprościej można to zrobić, układając na poszyciu z desek, płyt OSB lub sklejki klasyczną podłogę pływającą: płytę wygłuszającą (na przykład z twardej wełny mineralnej), folię rozdzielającą, jastrych o grubości 5 cm oraz posadzkę. Masa stropu wzrośnie wtedy czterokrotnie – do 150-160 kg/m2. Dzięki temu również poprawią się jego parametry akustyczne. Niestety, nic za darmo. Cięższy strop wymaga bardziej wytrzymałej konstrukcji.
Jakie ściany na drewnianym stropie?
Ściany działowe na stropach drewnianych wykonuje się zazwyczaj z płyt gipsowo-kartonowych mocowanych do szkieletu z systemowych profili stalowych albo do szkieletu drewnianego. Ustawia się je na poszyciu, na przekładce z materiału tłumiącego (filc, guma). Można je stawiać bezpośrednio na belkach, lecz jest to kłopotliwe ze względu na konieczność dodania elementów podpierających krawędzie poszycia dochodzące do ściany. Na stropie drewnianym można też wymurować ściany z betonu komórkowego lub pustaków ceramicznych. Wymaga to nie tylko dokładnego określenia ich położenia na stropie, ale również zaprojektowania stropu o większej nośności i znacznie mniejszych ugięciach.